کمربند بدنسازی یکی از لوازم بدنسازی پرکابرد و مورد نیاز خانم های ورزشکار در باشگاه ها به حساب میآید.
بیشتر کارشناسان و مربیان ورزشی اعتقاد دارند که کمربند بدنسازی برای ساپورت ستون فقرات و ماهیچه های کمر مناسب است و میتواند از آسیب دیدگی های ناحیه کمر جلوگیری کند.
زمانی که در هنگام انجام یک حرکت ورزشی نفس حبس شود، فشار وارد بر قفسه سینه افزایش می یابد. این فشار وقتی که ماهیچه های شکم خم باشند، افزایش نیز خواهد یافت. در این حالت عضلات شکم به بخش جلویی ستون فقرات فشار آورده و نیرویی که توسط ماهیچههای پشت وارد شده را دفع میکنند. در واقع این فشار موجب جلوگیری از به هم خوردن تعادل شما در هنگام حرکت اسکوات خواهد شد. ماهیچههای کمر با اعمال فشار و حفظ تعادل باعث کمک به عملکرد ستون فقرات میشوند و همزمان افزایش فشار عضلات شکم با یک نفس عمیق هم تعادل بدن از جلوی ستون فقرات نیز حفظ می شود. بنابراین وظیفه اصلی کمربند بدنسازی افزایش قدرت و تعادل از ناحیه جلوی بدن از طریق افزایش فشار عضلات شکم میباشد.
برخلاف آنچه که در میان ورزشکاران رایج است عرض پشت کمربندهای بدنسازی با کارایی آن رابطه خاصی ندارند. یک کمربند بدنسازی استاندارد به گونه ای طراحی شده است که دارای شکلی منحنی بوده و منطبق بر آناتومی کمر باشد. جنس کمربند میزان انعطاف پذیری آن را مشخص می کند بهترین نوع آن، کمربندی است که چند لایه باشد و یا از چرم مرغوب ساخته شده باشد. جنس کمربند بدنسازی باید طوری باشد باز نشوند ، کش نیاید و به مرور فرم خود را از دست ندهد. بهترین جنس کمربند، چرم یا جیر میباشد و بهترین عرض در قسمت پشت کمربند بین ۷ تا ۱۰ سانت است. اگر کمربند باریک تر باشد حمایت کمتری را از ستون فقرات انجام خواهد داد. کمربند بدنسازی چرمی هم از لحاظ ماندگاری و هم از لحاظ محکم بودن در مقایسه با مدلهای فومی شرایط نسبتا بهتری دارد.
هنگام بستن کمربند بدنسازی، محل قرارگیری و میزان طول آن باید کاملا تنظیم شود. بعضی افراد کمربند را در زیر شکم میبندند که کاملا اشتباه است. کمربند اگر شل بسته شود هیچ کارایی خاصی نخواهد داشت و اگر بیش از حد سفت بسته شود عضلات شکم نمیتوانند به خوبی منقبض شوند و باعث کاهش عملکرد نیز خواهد شد.
1- یک نفس عمیق کشیده، نفس خود را حبس کنید
2- کمربند را در محل مناسب روی شکم و کمر قرار دهید به طوری که لبه پایینی کمربند در طرفین بدن روی دو برجستگی باسن، قسمت پشتی کاملا گودی کمر را پر کرده و با باسن تماسی نداشته باشد
3- در برابر فشار عضلات شکم مقاومت کنید.
4- طول کمربند را تا حدی کم کنید که تا حدی محدودیت در انقباض عضلات شکم ایجاد شود.